Διαβάζω ότι (δες εδώ κι εδώ)) νόμιμη έκρινε το Πρωτοδικείο της Αθήνας την απόλυση, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, υπαλλήλου αεροπορικής εταιρείας που, μεταξύ άλλων, επισκεπτόταν καθημερινά και επί ώρες το Facebook και άλλες ιστοσελίδες άσχετες με την εργασίας της. Το Πρωτοδικείο έκρινε ότι «η απόλυση της εργαζομένης δεν έλαβε χώρα καταχρηστικά, αλλά νομίμως και στα πλαίσια του καλώς νοούμενου συμφέροντος της εργοδότριας επιχείρησης, καθόσον πραγματικό κίνητρο της καταγγελίας ήταν η πλημμελής και μη προσήκουσα άσκηση των συμβατικών υποχρεώσεων της εργαζομένης, η οποία δημιουργούσε προβλήματα στην ομαλή και αποδοτική άσκηση της εργασίας και στις ανάγκες της επιχείρησης και επέφερε ακολούθως κλονισμό της εμπιστοσύνης της εργοδότριας στο πρόσωπό της, εκ του οποίου εξέλιπε το απαιτούμενο πνεύμα συνεργασίας». Η εν λόγω αεροπορική εταιρεία από το Δεκέμβριο του 2008 είχε στείλει ηλεκτρονικό μήνυμα που απαγόρευε στο προσωπικό της να επισκέπτεται ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, ήτοι ιστοσελίδες με περιεχόμενο άσχετο με την εργασία του, παρ' όλα αυτά η υπάλληλος καθημερινά επισκεπτόταν το Facebook προκειμένου να διαβάσει και να γράψει σχόλια, ενώ αρκετές φορές, όταν την καλούσαν πελάτες για να προβούν σε κράτηση εισιτηρίων, τους απαντούσε ότι το σύστημα κρατήσεων δεν λειτουργεί και τους ζητούσε να ξανακαλέσουν αργότερα, προκειμένου να έχει περισσότερο χρόνο για να ασχοληθεί με την περιήγηση στο Facebook. Να σχολιάσω, από ποια δημόσια υπηρεσία απολύθηκε υπάλληλος για τον ίδιο λόγο; Ή για παρόμοιο, λ.χ. πασιέντσα, διαδικτυακά παιγνίδια άντε κάποιο chat και καμιά τσοντούλα - έχετε κοιτάξει ποτέ τι τρέχει στην οθόνη του Η/Υ στις δημόσιες υπηρεσίες εν ώρα εργασίας; Βου επίπεδο και βάλε που λένε!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου