Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων: Πανευρωπαϊκή διάκριση στο διαγωνισμό eLearning 2009

Στο φετινό διαγωνισμό των βραβείων eLearning 2009 ο δικτυακός τόπος «Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων» του Βαγγέλη Κολτσάκη, καθηγητή φυσικής στο σχολείο, κέρδισε το ασημένιο βραβείο της Intel ως η «καλύτερη on-line ή συνδυασμένη σειρά μαθημάτων» στην κατηγορία Μαθηματικά - Επιστήμες και Τεχνολογία. Δύο ακόμα ελληνικές συμμετοχές (projects) συμπεριλήφθηκαν στο TOP-50 του διαγωνισμού ανάμεσα σε σχεδόν 700 elearning πανευρωπαϊκές συμμετοχές (δες εδώ). Η βράβευση έγινε στις 26 Νοεμβρίου 2009 στο Vilnius της Λιθουανίας (δες εδώ και εδώ).Τα βραβεία e-Learning Awards επιβραβεύουν τις καλύτερες εργασίες με τη χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση μεταξύ των σχολείων των μελών κρατών του ευρωπαϊκού σχολικού δικτύου. Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε για ένατη συνεχή χρονιά από το European Schoolnet. Τα σχολεία συμμετέχουν προαιρετικά στο διαγωνισμό. Στους νικητές κάθε κατηγορίας, που επιλέγονται από διεθνή κριτική επιτροπή εμπειρογνωμόνων, προσφέρονται χρηματικά βραβεία και ολοκαίνουργιος εξοπλισμός ΤΠΕ για το σχολείο.
Mια ματιά στο βραβευμένο δικτυακό τόπο Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες στο Κ.Γ.Α. Θεσσαλονίκης ίσως κάνει τους «απίστους» της εισαγωγής των ΤΠΕ στο σχολείο και της χρήσης του μαθητικού netbook, των χειρισμών στη "ψηφιακή τάξη Α΄ Γυμνασίου" κτλ. να αλλάξουν γνώμη -και γιατί όχι, να τους δημιουργηθεί η επιθυμία να τον αντιγράψουν!

20-1-2010 Μάθε παιδί μου e-γράμματα

Παιδείας διαβούλευση.gov

Ξεκίνησε και η δια του Διδικτύου διαβούλευση για την Παιδεία! Την εγκαινίασε η υπουργός Παιδείας στο opengov.gr/ypepth και θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 4-12-2009. Περιεχόμενο της "διαβούλευσης" είναι το σύστημα διορισμών, μεταθέσεων, αποσπάσεων, αναπληρώσεων και μετατάξεων των εκπαιδευτικών, αλλά και της επιλογής των στελεχών διοίκησης. Κι όπως τονίζει η υπουργός στο προλογικό της σημείωμα: «Διεθνείς έρευνες, με πιο χαρακτηριστική αυτή του ΟΟΣΑ, που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, κατέδειξαν ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες με την καλύτερη αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό και ταυτόχρονα με τις μικρότερες επιδόσεις των μαθητών (δες εδώ). Η κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού της χώρας είναι προβληματική, με αποτέλεσμα να συνυπάρχουν πλεονασματικές και ελλειμματικές περιοχές σε εκπαιδευτικό προσωπικό.Τα δεδομένα αυτά αναδεικνύουν το σοβαρό διαχειριστικό πρόβλημα όλου του πλέγματος των υπηρεσιακών μεταβολών των εκπαιδευτικών και ενδεχομένως την παθογένεια του σχετικού θεσμικού πλαισίου που όμως δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Επί πλέον η έλλειψη ενός σταθερού συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης με εξειδικευμένο και μόνιμο προσωπικό υποβαθμίζει το εκπαιδευτικό έργο...Με βάση τα παραπάνω θέτουμε υπόψη των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των γονέων και των πολιτών τις αρχές, το πλαίσιο και τις κατ’ αρχήν προτάσεις μας, προκειμένου αυτές να αποτελέσουν αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης.» Πιθανολογώ ότι κι αυτή η "διαβούλεψη", που ακολουθεί τα χνάρια του δικτυακού meafora.gr του προκάτοχού της υπουργού Παιδείας, θα έχει την ίδια τύχη: προτάσεις κι ερωτήματα που μένουν αναπάντητα (και διαγράφονται...). Εξάλλου η μέχρι τώρα εμπειρία από τη διαβούλεψη για γενικούς γραμματείς υπουργείων εκεί οδηγεί (δες σχετικό σχολιασμό εδώ). Κατά τα άλλα να έχουμε να ασχολούμαστε στη σύγχρονη διαδικτυακή μας "Εκκλησία του Δήμου". Κι ας θυμίσουμε ότι στην αρχαία Αθήνα μια ομάδα σκλάβων, που είχαν το ρόλο της αστυνόμευσης, προχωρούσαν στην πόλη τις ημέρες που γινόταν συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου και μαστίγωνε με σχοινιά, που είχαν βυθιστεί σε κόκκινο χρώμα, όσους πολίτες δεν είχαν πάει στη συνέλευση. Με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ήταν ντροπιασμένοι και δεν μπορούσαν νομικά να πραγματοποιήσουν καμία δουλειά έως ότου επισκέπτονταν τους χώρους συνεδρίασης στο λόφο της Πνύκας (δες εδώ). Με το ζόρι "πολίτες" δηλαδή. Μεθερμηνευόμενο, κάνε και συ ένα λογαριασμό στο sch.gr, ρίξε και κανά e-mail στην ηλεκτρονική δια-Βούλ(η)ευση, πες (μας) τον "πόνο" σου αφού "όστις αγορεύειν βούλεται" - κάτι να μαθαίνουμε κι εμείς στο Μαρούσι- κι άντε γειά! Εξάλλου "πρώτα ο μαθητής"...Η εκπαίδευσή του (λ.χ. προγράμματα σπουδών, βιβλία, διδακτικές μέθοδοι, οργάνωση σχολικής ζωής) και οι εκπαιδευτικοί έπονται.

Η Google καταργεί το σκληρό δίσκο!

Tο νέο λειτουργικό σύστημα Chrome OS που ετοιμάζει η Google, θα φέρει όντως την επανάσταση στους Η/Υ; Το Chrome OS είναι ένα ουσιαστικό βήμα στην προσπάθεια της Google να εξοικειωθούν οι χρήστες με το «υπολογιστικό νέφος» (cloud computing) και να διατηρούν πλέον τις εφαρμογές και τα δεδομένα τους όχι στους υπολογιστές τους, αλλά σε απομακρυσμένους υπολογιστές τρίτων παρόχων υπηρεσιών, όπως η Google. Στο πλαίσιο αυτό, τα μελλοντικά PCs που θα «τρέχουν» το Chrome OS, δεν θα διαθέτουν καν σκληρό δίσκο! Το netbook με Chrome OS θα είναι φτιαγμένο για ένα κόσμο συνεχούς ευρυζωνικής σύνδεσης, όπου πολλές λειτουργίες του PC δεν θα γίνονται πια από το ίδιο, αλλά από μεγάλα μηχανήματα «κάπου» στο web. Ο χρήστης αυτόματα θα συνδέεται με το «νέφος» του διαδικτύου για να «τρέξει» τις εφαρμογές του. Δεν θα χρειάζεται καθόλου να εγκαθιστά και να ενημερώνει (updates) σε αυτές, κάτι που θα γίνεται αυτόματα. Τα Chrome OS PCs θα μπορούν να εκτελούν ορισμένες λειτουργίες όταν είναι offline, όμως πρωταρχικά θα είναι σχεδιασμένα για να συνδέονται συνεχώς στο Ίντερνετ. Τα νέα Chrome OS PCs θα μοιάζουν περισσότερο με τηλεόραση παρά με κομπιούτερ και θα μπορούν να ανοίγουν σε χρόνο ρεκόρ (το πολύ σε επτά δευτερόλεπτα) μετά το πάτημα του πλήκτρου “power”. Αναμένουμε, μια και το δεν πρόκειται να κάνει την εμφάνησή του πριν το τέλος της επόμενης χρονιάς. Δες κι εδώ.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=103900

Να απαγορέψουμε τα μολύβια στα σχολεία; Γιατί όχι!

(via mcsotos)

Σαν συνέχεια προηγούμενου post , διαβάστε τις σκέψεις του Doug Johnson, εκπαιδευτικού στο Mankato Public Schools, Minnesota, ΗΠΑ, ο οποίος διατείνεται ότι:
«Όταν η "τεχνολογία" μπαίνει στο σχολείο, η ασφάλεια των μαθητών και η εκπαιδευτική τους καταλληλότητα θα πρέπει να είναι η πρώτη σκέψη κάθε υπεύθυνου εκπαιδευτικού. Και σαν ένας υπεύθυνος εκπαιδευτικός προτείνω, να απαγορεύσουμε ένα από τα πλέον επικίνδυνα προϊόντα της τεχνολογίας: το … μολύβι. Και τούτο επειδή:
1.Το μολύβι μπορεί να αποτελέσει όπλο στα χέρια απείθαρχων μαθητών και να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου.
2.Ένας μαθητής μπορεί να γράψει "κακές" λέξεις και ακόμα χειρότερα με τα γραπτά του να απειλεί κάποιο συμμαθητή του.
3.Αν κάποιος μαθητής έχει μηχανικό μολύβι, μπορεί να κάνει τους συμμαθητές του να μην αισθάνονται άνετα.
4.Τα μολύβια κλέβονται εύκολα.
5.Τα μολύβια σπάνε και χρειάζονται επισκευή ή ξύσιμο όλη την ώρα.
6. Το μολύβι γίνεται πολύ εύκολα παιχνίδι, στη παιδική φαντασία, κι αντί να ολοκληρώνουν τις εργασίες τους ή να παρακολουθούν το δάσκαλο, παίζουν.
Τώρα, αν οι μαθητές μερικές φορές χρησιμοποιήσουν το μολύβι για να συμπληρώσουν ασκήσεις ή να κρατούν σημειώσεις, τι αλλάζει;
Ακούγεται τρελό, αλλά δεν είναι. Προσέξτε για ποιους λόγους δάσκαλοι και διευθυντές των σχολείων της περιοχής μας θέλουν να εξοβελίσουν από τις αίθουσες διδασκαλίας τα iPods και MP3 players (άντε, και παρ΄ ημίν το …μαθητικό netbook και τα κινητά τηλέφωνα, τα ΜΡ3-όλως παραδόξως- επιτρέπονται), επειδή:
1.Μπορεί να κλαπούν.
2.Μορεί να κάνουν τους μαθητές που δεν έχουν, να αισθάνονται άβολα.
3.Οι μαθητές μπορεί στη διάρκεια του μαθήματος να αφοσιώνονται σε αυτά κι όχι στο λόγο του δασκάλου.
4.Ποιος ξέρει τι μπορεί να ακούν/παρακολουθούν με αυτά.
5.Τα παιδιά μπορεί με αυτά να «βοηθούνται» (=να έχουν ηλεκτρονικά σκονάκια) για να απαντούν στα διαγωνίσματα.
Τώρα αν τα χρησιμοποιούν για το μάθημα, ας πούμε ένα ταξίδι μέσω του Google Εarth ή να ψάξουν κάτι στη Wikipedia ή στο Google Maps είτε σε κάποιο διαδικτυακό λεξικό, δεν κάνει τη διαφορά.»
Έλα μου ντε που τα ίδια ακούω κι εγώ επί σχεδόν 35 χρόνια στο σχολείο, όπου για την πλειονοψηφία των εκπαιδευτικών το μόνο αποδεκτό προϊόν της εκπαιδευτικής τεχνολογίας είναι ο …κιμωλιοπίνακας! Σκέψου βόλτα των μαθητών στο-φτου κακά- YouTube ή στη σελίδα τους στο τι-είναι-αυτό facebook είτε συνομιλίες τους μέσω MSN Messenger!
Και μια που το έφερε ο λόγος: «Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, δίχως να το καταλάβω, είδα στην οθόνη του υπολογιστή το σπίτι όπου έμενα στο Μόναχο. Εκεί που γέννησα τα παιδιά μου. Την περιοχή όπου εργαζόμουν και τις πλατείες που έπινα καφέ. Και σκεφτείτε ότι έχω να επισκεφτώ την Γερμανία από το 1980. Ήταν πολύ συγκινητικό» λέει η 73χρονη Αμαλία Μαστρογιάννη που πριν από λίγες μέρες, μαζί με άλλους ηλικιωμένους του Α΄ ΚΑΠΗ Νίκαιας, είχε για πρώτη φορά στη ζωή της την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τον κόσμο των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του Ίντερνετ στον πολυχώρο «Απόλλων» της Νομαρχίας Πειραιά (δες εδώ). Το ηλεκτρονικό της ταξίδι μέχρι το Μόναχο έγινε με τη βοήθεια του Google Εarth. Και μετά το πρώτο της σερφάρισμα στο Διαδίκτυο δεν μπορούσε να κρύψει τον ενθουσιασμό της…

Συναφείς (δικές μου) πρόσφατες αναρτήσεις:
Μαθητές και ΤΠΕ
Υπολογιστές στα σχολεία έχουμε, μαθητές εξοικειωμένους στο Διαδίκτυο έχουμε, αλλά τα 3/5 των εκπαιδευτικών δεν έχουν λογαριασμό e-mail
Ένας φορητός υπολογιστής για κάθε μαθητή της Α΄ γυμνασίου
Στα 90 δεν είναι αργά για να σερφάρεις...

Βλάφτει τα παιδιά της «Ψηφιακής τάξης» το Διαδίκτυο;

Ο μαθητικός φορητός υπολογιστής και πάλι στο στόχαστρο… Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για την «ανεξέλεγκτη» χρήση του Διαδικτύου από τους μαθητές. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, «δε θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι η παροχή φορητών υπολογιστών στους 120 000 μαθητές γυμνασίου, όπως τελικά εξελίχθηκε, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά τους, αντί να λειτουργεί ως εξελικτικό βήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.» Και κατά δήλωση συνεργάτη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας στη Β' Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», έχει δημιουργηθεί στα σχολεία «ανεξέλεγκτη», κατάσταση ενώ έχουν ήδη γίνει καταγγελίες από καθηγητές Γυμνασίων για την ακατάλληλη χρήση του φορητού υπολογιστή από τους μαθητές, κυρίως την ώρα του σχολικού διαλείμματος, όταν και χρησιμοποιούν την ασύρματη σύνδεση για να σερφάρουν σε ιστοσελίδες πολλές φορές ακατάλληλου περιεχομένου, όχι από την σχολική αίθουσα, αλλά από… τις τουαλέτες (δες εδώ).Τώρα να το πιστέψω ή όχι; Να πω ότι το μαθητικό netbook φταίει και μόνο για το σερφάρισμα σε «ακατάλληλες» σελίδες; Δηλαδή για το «οφθαλμόλουτρο» στις σελίδες του Playboy 50 χρόνια πριν, όταν ήμουν μαθητής, ποιος να έφταιγε; Να κουβεντιάσουμε το θέμα «ακατάλληλο» σε σχέση με το γονικό έλεγχο ναι. Αλλά όχι και να τα φορτώνουμε στην τεχνολογία… Όταν υπάρχουν αρκετά φίλτρα αποτροπής πρόσβασης σε ακατάλληλο για ανήλικους περιεχόμενο και που κατά τη γνώμη μου όφειλε η πολιτεία να υποχρεώνει να έχει εγκαταστήσει και ενεργοποιήσει ο πωλητής του μαθητικού υπολογιστή των 450€ ( να δικαιολογούμε και το …ποσό).Εξάλλου καθώς ορθά παρατηρείται: «Η απαγόρευση της χρήσης άλλων συσκευών, όπως τα κινητά τηλέφωνα, στο σχολικό περιβάλλον, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τη χρήση φορητών υπολογιστών που μπαίνουν οπουδήποτε στο Διαδίκτυο, και μπορούν μάλιστα να χρησιμοποιηθούν εντός του σχολείου για να τραβήξουν φωτογραφίες, βίντεο, το οποίο πλέον μπορούν να ανεβάσουν στο Διαδίκτυο από την ίδια μάλιστα συσκευή…» Από την άλλη, το Google έχει αναπτύξει την επιλογή Safe search, που μπορεί να εγκαταστήσει ο γονέας, για ασφαλή πλοήγηση στις σελίδες του (δες το βίντεο) -καθώς τα φίλτρα μπορούν να αποδειχτούν πολύτιμα εργαλεία στην προστασία των ανηλίκων από επιβλαβές περιεχόμενο (περισσότερα εδώ: SaferInternet.gr και εδώ: safeline.gr). Και να μη μας διαφεύγει ότι «δεν πρέπει να απαγορεύουμε το Ιντερνέτ στα παιδιά αλλά να τους μαθαίνουμε από νωρίς τους κανόνες του. Πρέπει το Ιντερνέτ να μπει από νωρίς στο σπίτι, ακόμα και από το νηπιαγωγείο, για να μάθουν εγκαίρως τα παιδιά τα όρια. Άλλωστε, δεν είναι μόνο μέσα στο σπίτι μας -μπορούν να το βρουν και στα σπίτια φίλων ή στα Ιντερνέτ καφέ». Μια και «όπως οι σημερινοί μεγάλοι μεγάλωσαν με το τηλέφωνο ως αυτονόητη συσκευή, έτσι και οι νέοι μεγάλωσαν με το Ιντερνέτ ως αυτονόητη λειτουργία. Το Διαδίκτυο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Είναι σαν να έχουμε ανοίξει στο σπίτι μας ένα παράθυρο και μπαίνει μέσα όλος ο κόσμος. Όπως μαθαίνουμε στο παιδί μας να μη δίνει ποτέ το όνομα και τη διεύθυνσή του σε αγνώστους στον δρόμο, το ίδιο πρέπει να τους μαθαίνουμε και για το Ιντερνετ, όπου εκεί επικοινωνείς μέσα από καλώδια και δεν βλέπεις καν τους άλλους» (δες εδώ).

Διδίκτυο και ΤΠΕ δεν αποξενώνουν τους χρήστες

Η χρήση της τεχνολογίας δεν οδηγεί στην κοινωνική αποξένωση, ενώ εκείνοι που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο και τα κινητά τους τηλέφωνα έχουν μεγαλύτερα και περισσότερο ποικίλα κοινωνικά δίκτυα, σύμφωνα με νέα μελέτη. «Όλα τα στοιχεία δείχνουν προς μία κατεύθυνση», επεσήμανε ο Κιθ Χάμπτον, επικεφαλής της μελέτης του ινστιτούτου Pew που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. «Οι κοινωνικοί κόσμοι των ανθρώπων ενισχύονται από τις νέες επικοινωνιακές τεχνολογίες».«Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η χρήση του Διαδικτύου και τα κινητά τηλέφωνα ωθούν τους ανθρώπους σε μια δίνη αποξένωσης», δήλωσε ο Χάμπτον, σε αντίθεση με την επικρατούσα δημοφιλή πεποίθηση. Τα βασικά συμπεράσματα της νέας μελέτης «αμφισβητούν παλαιότερες έρευνες και φοβίες σχετικά με την επιβλαβή κοινωνική επίπτωση της τεχνολογίας». «Υπάρχει μία τάση να κατηγορούμε πρώτα την τεχνολογία όταν παρατηρούμε κάποια κοινωνική αλλαγή», εξήγησε ο Χάμπτον. «Όπως αποδεικνύεται», συνέχισε ο καθηγητής επικοινωνίας του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, ΗΠΑ, «εκείνοι που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο έχουν εμφανή κοινωνικά πλεονεκτήματα. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να διατηρήσουν επαφές και να μοιραστούν πληροφορίες με τρόπους που τους κρατούν κοινωνικά ενεργούς και σε σύνδεση με τις κοινότητές τους».Περισσότερα για το θέμα αυτό εδώ, και για τους κατά συνείδηση απίστους δυο τρανά παράδειγματα υπάρχουν σε προηγούμενα posts εδώ και εδώ.

Στα 90 δεν είναι αργά για να σερφάρεις...

Ο κύριος Πανταζής Σταύρου, συνταξιούχος χημικός, είναι 90 ετών. Χειρίζεται το Ίντερνετ σχεδόν με την ίδια άνεση που το χειρίζεται ένας σημερινός 18άρης. Κάθε πρωί μπαίνει και διαβάζει τις ελληνικές εφημερίδες αλλά και αρκετές ξένες, όπως τη γαλλική Le Μonde ή την ιταλική Corriere della Sera. Ψάχνει μετά μανίας στο Google θέματα που τον ενδιαφέρουν, σχετικά με την ιστορία, τη λαογραφία ή τη χημεία. Αναζητά τα αγαπημένα του μουσικά κομμάτια επίσης στο Διαδίκτυο και τα απολαμβάνει από τον υπολογιστή, επικοινωνεί μέσω email με τους δύο γιους του που ζουν στο εξωτερικό και έχει καταφέρει να ανατρέψει τον μύθο ότι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν τα καταφέρνουν με τις νέες τεχνολογίες και ειδικά με το Ίντερνετ. Απαντά στη συνέντευξή του στην εφ. Τα Νέα :«Πώς ασχολήθηκα; Με ενδιαφέρει καθετί καινούργιο», απαντά με χαρακτηριστική άνεση για την ενασχόλησή του με τον κόσμο του Διαδικτύου. «Ψάχνοντας πληροφορίες για την ιστορία ή τη λαογραφία ξεκινάω την αναζήτησή μου από το Google». Ο ενθουσιασμός του είναι μεγάλος όταν ανακαλύπτει πόσο μεγάλη πηγή πληροφόρησης για το παρελθόν αποτελεί το Διαδίκτυο. Τις προάλλες, λέει, διάβασε κάπου ότι ένας Βρετανός αντισυνταγματάρχης και περιηγητής, ο Γουίλιαμ Μάρτιν Λικ, είχε περάσει από το χωριό του, το Βυζίκι Αρκαδίας, το 1805. «Είχε γράψει ένα βιβλίο για την επίσκεψή του. Το πληκτρολόγησα στο Ίντερνετ. Το βρήκα- ήταν τρεις τόμοι- και το μετέφρασα στα ελληνικά». Μάλιστα έγραψε ένα κείμενο σχετικά με αυτό και το έστειλε στο τριμηνιαίο περιοδικό του χωριού του. Φυσικά το έγραψε στο Word και το έστειλε ηλεκτρονικά «με mail βολεύει και τον τυπογράφο άλλωστε, οι υπόλοιποι στέλνουν τα κείμενά τους χειρόγραφα», λέει με χαμόγελο. Πώς όμως αποφάσισε να ασχοληθεί; Εργαζόταν ως χημικός σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία έως το 1987. Υπολογιστές υπήρχαν τότε στο εργασιακό του περιβάλλον και όπως λέει είχε μία πρώτη μικρή εξοικείωση. Λίγα χρόνια αργότερα απέκτησε τον δικό του υπολογιστή στο σπίτι. Κι όταν το Ίντερνετ άρχισε δειλά δειλά να μπαίνει στη ζωή των Ελλήνων, μπήκε και στη δική του. Τι λέει όμως σήμερα σε όσους διστάζουν να μπουν στο Διαδίκτυο φοβούμενοι ότι αποτελεί ένα μέσο αποξένωσης; «Τι, μας αποξενώνει; Μόνο αν ασχολείται κανείς αποκλειστικά και συνέχεια μ΄ αυτό αποξενώνεται. Για τα ηλικιωμένα άτομα είναι ένα μέσο επικοινωνίας. Ένα παράθυρο για ολόκληρο τον κόσμο», απαντάει. Για τους σκεπτικιστές (Ιντερνέτ στην ηλικία μου, προς Θεού…): Οι άνθρωποι που εξοικειώθηκαν σε προχωρημένη ηλικία με το Διαδίκτυο δηλώνουν τώρα ότι δεν μπορούν να το αποχωριστούν…Αφιερωμένο σε αυτούς που γκρινιάζουν: «Τι τα θέλουμε τα netbook 1:1 στο σχολείο;Για μας είναι αυτά τώρα;» Έλα μου ντε! Και για να μην ξεχνιόμαστε, η Βρετανίδα Ivy Bean, 104 ετών, είναι η μεγαλύτερη εν ζωή φανατική οπαδός του Internet στον κόσμο!

Βρείτε τον κλέφτη του λάπτοπ σας

Εάν μας κλέψουν τον φορητό μας υπολογιστή ή το κινητό μας τηλέφωνο, τι πιθανότητες έχουμε να εντοπίσουμε τη συσκευή μας και να πιάσουμε τον κλέφτη; Αρκετές αν να εξοπλιστούμε με την κατάλληλη τεχνολογία. Εάν ο φορητός υπολογιστής ή το κινητό τηλέφωνο είναι συνδεδεμένο με ένα ασύρματο σημείο πρόσβασης (wireless access point), ένα σύστημα που ονομάζεται Skyhook μπορεί να καθορίσει το σημείο στο οποίο βρίσκεται με μια απόκλιση 20 μέτρων, μετρώντας τη σχετική δύναμη των σημάτων από άλλα κοντινά ασύρματα σημεία πρόσβασης. Το πρόβλημα με αυτό το σύστημα είναι ότι δεν λειτουργεί σε μη κατοικημένες περιοχές. Συχνά όμως είναι αρκετό για να εντοπίσει την ακριβή τοποθεσία. Παρόμοια λογισμικά όπως το Undercover, το LoJack, το GadegetΤrak, μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες και να συμπληρώσουν έναν φάκελο με τις κινήσεις της κλεμμένης συσκευής. Υπάρχουν και κάποιες «πολυμήχανες» εφαρμογές που μπορούν να παγιδεύσουν τον ανυποψίαστο κλέφτη. Για παράδειγμα, χάρη σε ένα πρόγραμμα οι απεικονίσεις οθόνης (screenshots) μπορούν να ανακτώνται αυτόματα και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να βλέπουμε τι ακριβώς έχει κάνει ο κλέφτης στον υπολογιστή μας. Κι εάν η συσκευή είναι εξοπλισμένη με μια webcam, όπως η iSight της Αpple, τα φωτογραφικά της στιγμιότυπα μπορούν να μεταδίδονται δίνοντας μια πολύ σαφή ένδειξη για το ποιος έχει κλέψει το λάπτοπ. Μια επιπλέον λειτουργία αυτών των προγραμμάτων είναι ότι όταν ενεργοποιηθούν σβήνουν και αποθηκεύουν εξ αποστάσεως τα δεδομένα. Διαβάστε περισσότερα εδώ.