Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Είναι ο υπολογιστής baby sitter; Μα τι μας λες!

Διαβάζω (δες εδώ) ότι από τα στοιχεία έρευνας της εταιρείας AVG, που δραστηριοποιείται στην ασφάλεια στο Internet, προκύπτει ότι τα περισσότερα από τα σημερινά παιδιά ξέρουν να χειρίζονται το ποντίκι του υπολογιστή, αλλά τα βρίσκουν σκούρα όταν ανεβαίνουν σε ένα ποδήλατο! (Και εγώ, κι εγώ δεν τα πάω καλά με το ποδήλατο! Για το «ποντίκι» δεν λέω, είχαμε φάκα στο σπίτι). Και ενώ οι επτά στους δέκα μπόμπιρες, ηλικίας δύο ως πέντε ετών, ξέρουν να παίζουν παιχνίδια οnline, λιγότεροι από δύο στους δέκα μπορούν να κολυμπήσουν χωρίς βοήθεια (μήπως κι εγώ κολυμπούσα όταν ήμουν πέντε ετών… Κουλούρα από σαμπρέλα να δεις!).Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 23% των παιδιών ηλικίας δύο ως πέντε ετών είναι σε θέση να κάνει μια κλήση από κινητό τηλέφωνο και το 25% μπορεί να σερφάρει στο Internet. Το ένα στα πέντε ξέρει πως λειτουργούν τα έξυπνα κινητά ή ακόμα και τα iPad. Τα δύο τρίτα ξέρουν να ανοίξουν έναν υπολογιστή και το 73% ξέρει να χειρίζεται το ποντίκι. Να σχολιάσω, τι το περίεργο συμβαίνει; Τότε που στην Αθήνα αναλογούσαν 10 τηλέφωνα σε 100 κατοίκους, εγώ και οι συνομήλικοι παίζαμε ξυλίκι… Τώρα που τα κινητά στην Ελλάδα είναι περισσότερα από τους Έλληνες (…και τους αλλοδαπούς μετανάστες, βεβαίως, βεβαίως), τι περιμένει να βρει ο ερευνητής; Και πώς να μην ξέρει να σερφάρει ο μπόμπιρας στο Internet, όταν αυτό είναι κοινός τόπος πλέον; Τότε, 50+ χρόνια πριν, το μόνο γνωστό σερφάρισμα ήταν …το «κουτσό»! Μήτε το θαλάσσιο σερφινγκ (windsurfing) ήταν γνωστό! Άσε που η μόνη θύρα που άνοιγα, του ύψους μου στα τρία μου χρόνια, ήταν η πόρτα του ψυγείου πάγου! Και παρακάτω, λένε οι ερευνητές, ότι οι γονείς βαριούνται ή είναι πολύ απασχολημένοι να βοηθήσουν το βλαστάρι τους να αποκτήσει κάποιες φυσικές δεξιότητες, όπως να μάθει ποδήλατο ή να μάθει να δένει μόνο του τα κορδόνια του παπουτσιού του – και προτιμούν να τα «παρατάνε» για ώρες μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή. Έτσι τα μικρά παιδιά, υποστηρίζουν, αντί να αποκτούν εμπειρίες από τον πραγματικό κόσμο, αντιγράφουν τις συνήθειες των μεγάλων και γίνονται εξπέρ σε δραστηριότητες που προορίζονται για μεγαλύτερα παιδιά. Να τα μας πάλι! Μπας και οι ερευνητές είναι από αλλού; Ξέρουν την παλιά καλή τακτική τα παιδιά στη γειτόνισσα, τα παιδιά στη γιαγιά και τον παππού, τα παιδιά στον παιδικό σταθμό (τα τελευταία 30 χρόνια), τα παιδιά με μια τζουρίτσα λάβδανο στο χωράφι κάτω από το δέντρο; Tώρα πόσοι μεγάλοι και κατά πόσο νοούν τα περί υπολογιστή και τα συναφή, άσε το...Και το ξώπετσο σχόλιο: «Οι εκπαιδευτικοί τονίζουν ότι όλο και περισσότεροι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους μπροστά στην τηλεόραση, αντί να τους μιλούν ή να διαβάζουν βιβλία μαζί τους, γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι δουλειά του σχολείου και κανενός άλλου.» Μα, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μην κι εγώ διάβαζα στα πέντε μου; Ούτε καν τα παιδιά μου… Τότε που και η λέξη τηλεόραση ήταν άγνωστη - καλά που υπήρχαν σινερομάντζα στο περιοδικό «Θησαυρός»… Και το κουφό: Τα στοιχεία της έρευνας αποδεικνύουν ότι (...) στην καθημερινότητα μόνο το 48% των παιδιών γνωρίζει τη διεύθυνση του σπιτιού του, μόνο το ένα τρίτο ξέρει να γράφει το όνομά του, μόνο το 11% ξέρει να δένει τα κορδόνια του! Μωρέ τι μας λες! Στα τρία ή στα πέντε μου ήξερα τη διεύθυνση του σπιτιού μου; (…Αμ δε, Δεινοστράτους 13, στο Κυνοσάργες!). Επίσης ούτε έγραφα το όνομά μου, ούτε και έδενα(;) τα κορδόνια στα δίσολα παπούτσια μου, με πέταλο στη «μύτη» και στο τακούνι παρακαλώ… Σήμερα εξάλλου τα παιδικά παπούτσια δένουν με σκρατς ή velcro…Η έρευνα της AVG έγινε σε δείγμα 2200 μητέρων που έχουν Η/Υ και σύνδεση στο Διαδίκτυο σε 10 χώρες: ΗΠΑ, Καναδά, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιαπωνία, Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία (δες εδώ: "AVG Study Shows Young Kids Learn Tech Skills before Life Skills"). Να παρατηρήσω εντέλει, ότι οι καιροί άλλαξαν, και καλώς τα στοιχεία της εν λόγω έρευνας αποδεικνύουν ότι τα παραδοσιακά ορόσημα της παιδικής ηλικίας έχουν αντικατασταθεί από ψηφιακές δεξιότητες. Δε γίνεται αλλιώς. Και τέλος, εκείνο που με ξενίζει είναι ο (ελληνικός) τίτλος που δόθηκε στην εν λόγω έρευνα: "Παιδιά και τεχνολογία:Παίζουν στα δάχτυλα το ποντίκι, αλλά δεν ξέρουν να δέσουν τα κορδόνια τους". Τον θεωρώ υποβολιμαίο και τεχνοφοβικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορεί να ενδιαφέρουν