Google και Ντοστογιέφσκι

Αγαπάμε τα βιβλία. Κι όμως, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να το παραδεχτούμε: Ποιος διαβάζει βιβλία τη σήμερον ημέρα;Το διάβασμα δείχνει να υποχωρεί συνεχώς μπροστά στο πιο «εθιστικό» αλλά λιγότερο «θρεπτικό» Διαδίκτυο. Και ο Νίκολας Καρ αναρωτιέται στο περιοδικό «Ατλάντικ Μάνθλι»: «Άραγε το Google μας αποβλα-κώνει;». Διαπιστώνει μεταξύ άλλων πως το βαθύ διάβασμα, το αδιάλειπτο βύθισμα στην απόλαυση ενός δοκιμίου ή ενός λογοτεχνικού κειμένου, έχει πέσει θύμα της ευκολίας και της ταχύτητας του Διαδικτύου. Υποστηρίζει μάλιστα πως το Διαδίκτυο έχει αλλάξει τον τρόπο που διαβάζουμε, επειδή έχει αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε: έχει συνηθίσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο να δέχεται κάθε φορά μόνο αποσπασματικές και απλουστευμένες πληροφορίες, όσες ακριβώς χωρούν σε ένα «byte». Κι αυτό έχει το κόστος του στη βαθύτερη σκέψη, στην παράδοση στο μακρινό διανοητικό ταξίδι του βιβλίου. Ένα πείραμα.Ύστερα από μια εβδομάδα καθημερινής παρου-σίας στο Διαδίκτυο- που έτσι κι αλλιώς είναι σήμερα υποχρεωτική σε πολλές δουλειές- ας δοκιμάσει κάποιος να διαβάσει κάτι καλό, ας πούμε έναν Ντοστογιέφσκι. Ο εθισμένος του εγκέφαλος γρήγορα θα κυριευτεί από άγχος. Κι ύστερα από μια δυο χιλιάδες λέξεις θα λαχταράει να ξαναπηδήξει στις ερωτικές ιστοσελίδες, να αγοράσει παπούτσια σε ιντερνετικές προσφορές ή να χαζέψει νεαρούς που αυτοξεφτιλίζονται στο «ΥouΤube». Όχι πως όλα έχουν χαθεί οριστικά. Υπάρχει ακόμη ελπίδα. Το διαπίστωσε πέρυσι στις διακοπές του ο δημοσιογράφος Μαρκ Μόρφοντ, όταν «τα έφτυσε» ξαφνικά ο σκληρός δίσκος του. Στην αρχή κυριεύτηκε από πανικό. «Άραγε ποιος μου στέλνει τώρα e-mail; Τι συμβαίνει στον κόσμο αυτή τη στιγμή; Πόσο πέφτει το χρηματιστήριο;». Γρήγορα όμως ξαναβρήκε την ψυχραιμία του. Σκέφτηκε πως αυτό το θέλημα των θεών να τον τραβήξουν από την πρίζα ήταν μια μοναδική ευκαιρία. Έτρεξε στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο κι άρπαξε τρία χοντρά μυθιστορήματα, όπως αρπάζει ένας πεινασμένος τρεις χοντρές μπριζόλες. Όταν πια βυθίστηκε στο διάβασμα, κάτι παράξενο συνέβη. Ο χρόνος σαν να επιβραδύνθηκε. Ο εγκέφαλος ξαναβρήκε την κανονική του ανάσα, μακριά πια από τα «κλικ» της νευρωτικής αναζήτησης με το «ποντίκι». Ο Μαρκ Μόρφορντ υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην ξαναφήσει ποτέ να μαζευτούν σωρός τα βιβλία στο γραφείο του. Κι έγραψε στην εφημερίδα «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ»: «Όταν επιδιορθώθηκε πια το κομπιούτερ μου, αφού πέρασα μερικές ώρες στο e-mail μου και στα συνήθη ψηφιακά κατατόπια, μια σκέψη μού ήρθε ξαφνικά: Τελικά δεν είχα χάσει απολύτως τίποτα. Ο κόσμος είχε παραμείνει ο ίδιος, ακόμη και χωρίς εμένα. Θα άξιζε να γράψω ένα βιβλίο γι΄ αυτή την εμπειρία».

Του Ρούσσου Βρανά , εφ. TA NEA, 11-7-2008
http://www.tanea.gr//ColumnCategory.aspx?d=20080711&nid=9166365&sn=&spid=877